De afgelopen weken hoorde ik steeds vaker een stemmetje in mijn hoofd. Dat stemmetje zei: ‘’Als je zo doorgaat, dan beland je weer in een burn-out.’’
Ben je benieuwd hoe mijn eerste burn-out is ontstaan? Dat lees je hier: Waarom voel ik mij anders?
Het was niet dat ik niet naar het stemmetje luisterde, want ik probeerde van alles. Ik zocht naar dingen die me ontspanning gaven. Ik probeerde me meer op leuke dingen met de kinderen te focussen. Keek naar interessante docu’s op tv. Ging vaker in bad. Maar toch bleef ik dat onrustige gevoel houden.
In de afgelopen maanden had ik overduidelijk te veel hooi op mijn vork genomen. Ik deed minstens 4 trainingen, barstte van de nieuwe ideeën en ik kreeg meer werk. Maar het voelde niet als druk, want ik deed tenslotte alleen maar dingen waar ik heel erg blij van werd.
Maar al die leuke dingen hadden ook een keerzijde. Het kost veel tijd wat ten koste gaat van ons gezin. Ineens was er veel geregel zoals opvang voor onze kinderen. Aan de trainingen geef ik altijd 100% (het liefst nog een beetje meer), anders voelt het niet goed genoeg. Wat resulteerde in dat ik altijd tijd tekort had voor mijn gevoel.
‘’Stop nou eens, want je glijdt in een burn-out.’’
Daar was hij weer. Zucht… de stem had gelijk. Ik herkende alle signalen:
Op een gegeven moment werd het voor mij duidelijk, alles wat ik geprobeerd had, werkte niet. Of het werkte voor korte duur.
Dus ik besloot in gesprek te gaan met een coach en vroeg hem of we een tafelopstelling konden doen. Zodat ik mijn situatie in kaart kon brengen en hopelijk meer duidelijkheid zou krijgen.
In mijn geval werd duidelijk dat ik van een aantal dingen (tijdelijk) afscheid moest nemen. En alleen al door dat inzicht kreeg ik meer lucht, ruimte en overzicht. Er viel een last van mijn schouders af. Mijn schouders voelden ook gelijk minder stijf. Ik kon het allemaal weer overzien. En het is niet erg om ‘’nee’’ te zeggen, want dat is een ‘’ja’’ tegen jezelf.
Zo zie je maar. Ik ben ook gewoon een mens die niet altijd alles weet en perfect is. (Al zou ik dat soms wel willen.) Alleen het verschil met nu en tien jaar geleden is, dat ik de signalen herken. Soms duurt het even, maar ik herken ze.
Door actie te ondernemen, kun je voorkomen dat het van kwaad tot erger gaat. En bleek eigenlijk één coachsessie al voldoende. En als er meer nodig zijn, dan is dat ook OK.
Belangrijker is dat je het niet alleen hoeft te doen. Er zijn altijd mensen om je heen, die je willen en kunnen helpen.
In een tafelopstelling plaats je met poppetjes en/of andere voorwerpen een vraag of situatie op tafel. Dit kan van alles zijn. Op het gebied van werk, je gezin, je gezin van herkomst, een keuze waar je voor staat of waarom je de stap niet durft te zetten. Alles is mogelijk.
Dit gebeurt geheel intuïtief. Wanneer je situatie op tafel staat, bekijk je letterlijk de situatie van een afstand. Dit kan ervoor zorgen dat je anders tegen je situatie aan kijkt. Of ineens vallen je bepaalde dingen op. Of je komt erachter dat iets waarvan jij dacht dat het belangrijk was, er ineens minder toe doet. Ook kan duidelijk worden wat jou tegenhoudt of juist iets wat je zou kunnen helpen.
Ben je nieuwsgierig geworden of een tafelopstelling iets voor jou is? Of heb je een vraag/situatie waar je meer duidelijkheid over wilt hebben? In een gratis kennismakingsgesprek vertel ik je er graag meer over. Tijdens dit gesprek is het ook mogelijk om mini tafelopstelling te ervaren.