Moeder worden is één van de mooiste dingen in het leven, die je kan meemaken. Het is zo bijzonder om zwanger te zijn en na maanden die kleine baby in je armen te hebben. Zo mooi, zo klein, zo puur. Ineens weet je wat ze bedoelen met onvoorwaardelijke liefde.
Je gaat echter ook al gauw merken dat die roze wolk, waar iedereen het over heeft, niet altijd roze blijft. Moeder worden maakt je ook onzeker, kwetsbaar en gaat gepaard met frustratie. Allemaal heel normaal, maar leuk is anders.
Wanneer je hooggevoelig bent, dan komen prikkels vanuit je omgeving extra hard binnen. En wanneer je een kind of meer kinderen hebt, dan heb je nog meer prikkels om te verwerken. En die prikkels (lees: kinderen) gaan voorlopig ook niet meer weg. Daarom kan het voor een hooggevoelige moeder best pittig zijn.
Twijfel je wel eens of je HSP bent? Doe dan hier de test en je weet binnen enkele minuten of je hooggevoelig bent.
Ik ga je vertellen over mijn ervaring. Hieronder lees je 5 frustraties die ik meemaak als HSP moeder. Ik ben benieuwd of je ze ook herkent?
1. Alles is intens.
Je geniet intens van je kind. Je kunt uren kijken naar hoe je zoon of dochter heerlijk ligt te slapen in de wieg. En als het wat ouder wordt, zou je het liefst de hele dag naar die schaterlach willen luisteren. En als hij/zij zo zoet aan het spelen is en je kijkt naar hem/haar, dan stroomt je hart over van liefde. Eén van de HSP kenmerken is dat je enorm kan genieten van dingen. Je ervaart het dieper en intenser.
Maar dat houdt ook in dat je de minder leuke dingen dieper en intenser ervaart. Niemand vindt een huilende baby aangenaam om naar te luisteren. Het harde, gehuil van je baby gaat bij jou door merg en been. En als je peuter de zoveelste driftbui krijgt met zijn gebrul, ga je het liefst naar een ruimte waar je hem niet kunt horen. Deze geluiden komen zo hard binnen, dat je je soms afvraagt hoe je het vol houdt. Heel frustrerend wanneer het niet lekker gaat met je kind en het je enorm veel energie kost.
2. Je wilt alles perfect doen.
Als hooggevoelige ben je perfectionistisch. Het is nooit goed genoeg en het kan altijd beter. Heel erg fijn voor je kind, want ik weet dat je er alles aan zal doen om te zorgen dat je kind het goed heeft. Je gaat niet voor minder, je wilt alleen maar het beste voor je kind.
Jij en je kind doet het ook heel erg goed op rust, reinheid en regelmaat. Voldoende slaap. Een regelmaat in de dagroutine, zodat je weet waar je aan toe bent. En een opgeruimd huis, is een opgeruimd hoofd!
En dan is daar je kind… Die heeft zijn eigen regelmaat. Of eigenlijk geen regelmaat. Heel soms eventjes een regelmaat, maar zodra je daar aan gewend raakt, dan is het weer weg.
Baby’s slapen veel. Met wat geluk heb je voor jezelf wat rust. Of toch niet, want ja, je huis moet wel opgeruimd zijn. Dus tijdens de slaapjes van je kind, poets je je een ongeluk en ruim je alles op. Weg rust. En als je kind wat ouder wordt, krijg je helemaal het gevoel alsof je het opruimen voor niets doet. Zoals het gezegde: dweilen met de kraan open…Ik weet niet hoe ze het doen, maar binnen no-time is de hele woonkamer ontploft!
3. Jouw moedergevoel komt niet overeen met je omgeving.
Door je hooggevoeligheid kan jij je bewust of onbewust beter afstemmen op je kind. Je voelt als geen ander aan wat er met je kind aan de hand is. Dit is heel handig natuurlijk, want je weet gelijk wat je kind nodig heeft.
Het wordt pas vervelend wanneer jij voor je gevoel weet wat je kind nodig heeft, maar de omgeving denkt te weten wat er echt aan de hand is. Zij hebben HET advies waardoor je kind ’s nachts doorslaapt. Weten ook precies wat je wel en juist niet moet doen. Terwijl jij als moeder alleen maar denkt: een kind wil gewoon bij zijn moeder slapen. Maar omdat de omgeving er zulke andere ideeën op na houdt, begin je aan jezelf te twijfelen en denk je dat je het toch maar eens op een andere manier moet proberen. Om er daarna achter te komen dat het helemaal niet werkt. Tenminste niet voor jullie kind. Dus neem je het maar weer bij je in bed en slaapt het de hele nacht door.
Zo zijn er vast nog wel een paar voorbeelden te bedenken. Over ‘goed’ eten, hoeveel aandacht, etc. Ik heb hier een voorbeeld over het slapen genoemd. Ieder kind is anders en heeft een andere behoefte. Dit is niet persé de manier.
Doordat je als HSP gevoelig bent voor de mening van anderen, kunnen deze je soms heel erg aan het twijfelen brengen. Waardoor je aan jezelf gaat twijfelen.
4. Emo(tioneel) is your middle name.
Ben jij iemand die tijdens een zielige film begint te snikken? En liever geen gewelddadige films kijkt, want die komen veel te hard binnen in je systeem? Je kunt er echt niet tegen. Je bent nou eenmaal snel geraakt door iets wat je ziet.
En dan heb je een kind gekregen. Je komt erachter dat je zelfs geen reclame meer van het Wereld Natuur Fonds kunt kijken op tv of je schiet al in een huilbui. Zodra er ook maar iets gebeurt met kinderen, die onrecht wordt aangedaan of die hulpeloos zijn, draai jij je hoofd weg. Niet omdat je het niet wilt zien, maar je kunt het niet zien! Je wordt er zo door geraakt alsof het je eigen kind is. Je moet er ook niet aan denken dat je eigen kind dit overkomt. Je was al emotioneel en gevoelig voordat je een kind had, maar nu voel je je soms een emotioneel wrak.
5. Altijd koude thee.
Jij hebt het liefste, knapste, mooiste, grappigste kind van de hele wereld. Wanneer je klaar bent met werken, wil je zo snel mogelijk naar de oppas, zodat je weer met hem/haar kunt knuffelen. Want je hebt hem/haar gemist. En hij/zij is ook altijd zo blij om jou weer te zien. Zodra je kind je ziet:’’Mamaaaaaa!!”
Hoe blij je ook met je kind bent, toch is het soms allemaal wat veel. Elke 10 minuten: mama, mama, mama, mama. En dan praat ik nog maar over 1 kind. Denk je heerlijk even in je stoel te ploffen met een kop thee, dan begint hij/zij te huilen, want hij/zij kan iets niet vinden. Tuurlijk zoek je even mee. Ondertussen ruim je nog even wat speelgoed op. Oh ja, je thee. Op het moment dat je een slok wilt nemen, stoot je kind de beker ranja om. Ai, kan gebeuren. Hup opruimen, schone kleren. Uiteindelijk besluit je je thee maar weg te gooien, want die is toch al koud. En zo gaat het dag in, dag uit. Je liefste kind vraagt de hele dag door je aandacht. En als je heel eerlijk bent, wilde je gewoon even alleen zijn. Niet gestoord worden, even niks doen.
Dit zijn 5 frustraties die in mijn dagelijks leven voorkomen. Niet elke dag, maar het gebeurt wel. Eén van de dingen waar ik achter ben gekomen is, dat mijn frustraties erger worden als ik niet lekker in mijn vel zit. Dan heb ik een korter lontje en lijkt het weleens alsof alles tegen zit. In werkelijkheid kunnen onze kinderen hier niets aan doen. Maar heb ik tijd nodig om te ontladen en weer op te laden. Ontspanning en tijd voor mezelf. Een prikkelvrije omgeving.
Het is dus erg belangrijk om goed voor jezelf te zorgen als moeder. En als hooggevoelige moeder nog een tikkeltje belangrijker! Want je zit nou eenmaal eerder aan je taks. Als jij goed voor jezelf zorgt, dan zorg je automatisch ook beter voor je kind of kinderen! Daarom heb ik ook 3 manieren voor je opgeschreven. Deze tips helpen je om meer tijd voor jezelf te nemen, zodat je weer nieuwe energie krijgt en minder last heb van je frustraties.